Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Μια ιστορία..

«Ακούς την πιο όμορφη μουσική και κάνεις τις πιο ώριμες συζητήσεις αλλά παράλληλα παραμένεις και ένα παιδάκι που με την πρώτη ευκαιρία θα αρχίσει να χοροπηδάει και να χορεύει. Είσαι το πιο ευαίσθητο άτομο που έχω γνωρίσει και η ανιδιοτέλεια με την οποία μπορείς και βλέπεις τους άλλους με άλλαξε για πάντα και είναι αυτό που θα κρατήσω από εσένα. Ελπίζω μία μέρα να σε συναντήσω τυχαία σε καμία έκθεση φωτογραφίας και να ανοίξουμε μαζί το γραφείο μας ως ψυχαναλυτές.
What would you do if you saw spaceships over Glasgow? Would you fear them?»

Είσαι απλά μοναδική Αριστέα μου.. Σε ευχαριστώ για τις στιγμές που έχουμε μοιραστεί..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου