Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Μαζί με την Αγγελική! Τι κάνουμε εδώ;

Στον αγώνα προσθέτει η αγαπητή φίλη που βρίσκεται δίπλα μου, συγκεκριμένα στα αριστερά (δίνουμε συντεταγμένες).
<< Εσύ αγαπητό κοινό, τι κάνεις; Βασικά, χεστήκαμε για το τι κάνεις. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε εδω πέρα..>>
We are two fish souls swimming in a fish bowl, year after year προσθέτω εγώ, αγαπημένος στίχος από Pink Floyd..
We're running up that hill προσθέτει η Αγγελική, ένα από τα πιο ζεστά και όμορφα πλάσματα που έχω γνωρίσει στη ζωή μου.
Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές αισθάνομαι τυχερός για τους ανθρώπους που έχω επιλέξει να βρίσκονται σύρω μου. Μου προσφέρουν τόσα τα οποία εγώ (δυστυχώς ή ευτυχώς) δε θα καταφέρω ποτέ να προσφέρω στον εαυτό μου. Αυτός δεν είναι άλλωστε ένας από τους λόγους που έχουμε φίλους; Όχι αναγκαστικά κοντινούς, απλά ανθρώπους που μας κάνουν, συνειδητά και μη, να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας, όσο και αν μερικές φορές αισθανόμαστε ό,τι δε το αξίζουμε.. Μοναδικό αυτό το συναίσθημα της φιλίας..
Ακόμα μια ώρα στο σχολείο και μετά επιστρέφω σπίτι μου, να αρχίσει η καθιερωμένη ρουτίνα διαβάσματος..
Άλλα μια μέρα στον αγώνα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου