Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Δεκαεννέα χρόνια!

Τετάρτη, 21 Σεπτεμβρίου 2011
Βγες έξω, κυκλοφόρησε ανάμεσα στους ανθρώπους και θα επιστρέψεις με θησαυρό.
~Διαχρονικό Ημερολόγιο Καθημερινής Έμπνευσης


Επτά και τρία δέκα, και πέντε δεκαπέντε και τέσσερα δεκαεννέα! Ε ναι, λοιπόν, έγινα και εγώ δεκαεννέα χρονών! Σύμφωνα με τα αγγλικά, είναι το τελευταίο έτος που θεωρούμαι έφηβος (βλπ nine-teen), και από του χρόνου θα έχω μπει στην τρίτη δεκαετία της ζωής μου.

Τι σημαίνουν όλα αυτά όμως; Πως για ακόμα 365 μέρες και μόνο θα έχω μπροστά στην ηλικία μου τον άσσο, πως για τον λίγο αυτό καιρό θα είμαι στην σημαντικότερη δεκαετία στην ζωή ενός ανθρώπου: τα δέκα χρόνια στα οποία διαμορφώνεται ο ίδιος - σωματικά και ψυχικά, τα χρόνια στα οποία ξεκινά ο καθένας μας το ταξίδι του για να ανακαλύψει ποιος πραγματικά είναι, τα χρόνια του σχολείου, τα πρώτα χρόνια του πανεπιστημίου, οι πρώτες απογοητεύσεις και οι πρώτες νίκες, τα χρόνια του πρώτου έρωτα, τα χρόνια της πρώτης φοράς, τα χρόνια στα οποία αναγνωρίζεις ποιοι πραγματικά είναι οι φίλοι που θα σε στηρίξουν για όλη σου την ζωή, και αν είσαι τυχερός μετά από όλα αυτά, όταν φτάσεις σε αυτή την ηλικία έχεις καταλάβει πως την ευτυχία και την προσωπική γαλήνη μπορείς να την βρεις μόνο αν εσύ έρθεις κοντά με τον εαυτό σου, με τον πραγματικό σου εαυτό.

Να μάθεις να εκτιμάς τις καλές στιγμές της ζωής σου, μου είχε πει κάποτε ένας γνωστός μου, και ποτέ άλλοτε δεν θα μπορούσα να καταλάβω το πόσο δίκιο έχει. Η μαγεία που έχει η βροχή, η μουσική μου μπορεί να σε ταξιδέψει σε μέρη μακρινά που ποτέ δεν είχες καταλάβει ούτε καν εσύ ότι τα κρύβεις μέσα σου, τα γέλια με τους φίλους, την στενοχώρια για όλα τα δεινά που σε έχουν βρει ενώ ποτέ δεν τα κυνήγησες, αλλά και την επικείμενη νίκη σου αν προσπαθήσεις να τα αντιμετωπίσεις με ψυχραιμία και δύναμη... Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πράγματα που έχω καταλάβει τον τελευταίο καιρό, και που με συνοδεύουν και από χθες, που επίσημα πλέον ολοκληρώθηκε άλλος ένας χρόνος της ζωής μου..

Και του χρόνου, λοιπόν, με ακόμα μεγαλύτερη αισιοδοξία, με ακόμα μεγαλύτερη αγάπη για τον διπλανό μας, με ακόμα μεγαλύτερο πάθος για τον εαυτό μας..



Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Νέα ανακάλυψη: Τα Φρούτα του Δάσους


Μεθυσμένο αεροπλάνο πάρε με και μένα πάνω
μην με αφήνεις εδώ χάμω έχω αρχίσει να τα χάνω
Μοιάζει ο κόσμος με ένα αγρίμι που όλο παίρνει μα δεν δίνει
μέσα στα μάτια τους η αγάπη είναι η πιο μεγάλη απάτη
Την αλήθεια που γύρευα σε γραβάτες και γοβάκια
θα την βρει να είναι κρυμμένη σε πολύχρωμα σταράκια
Μεθυσμένο αεροπλάνο μην με αφήνεις εδώ χάμω
και αν υπάρχεις έλα τώρα... σε έχω τόσο ονειρευτεί

Σε ένα τσίρκο εγκλωβισμένοι να κοιτάμε σαν χαμένοι
τα κοράκια που πετάνε δυνατά χειροκροτάμε
Μα το τέρας δεν χορταίνει θέλει όλη την οικουμένη
να είναι πάντα γερασμένη σιωπηλή και υπνωτισμένη
Τώρα ακόμα και ο χρόνος τριγυρνάει σαν δολοφόνος
κυνηγάει την αντοχή μου μέσα στο μικρό κελί μου
Μεθυσμένο αεροπλάνο μην με αφήνεις εδώ χάμω
και αν υπάρχεις έλα τώρα... σε έχω τόσο ονειρευτεί