Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Dancing with the stars, my friends :)

Είναι φοβερή η δύναμη που έχουν μερικές φορές τα όνειρα.. Άλλοτε σε κάνουν να βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που πήγες για ύπνο, και άλλες φορές πολύ απλά δε θέλεις να τα αφήσεις πίσω σου. Σήμερα ξύπνησα με ακόμα νωπή την εικόνα που μου άφησε το τελευταίο όνειρό που είδα: μαζί με άτομα που ήξερα και άλλα που ήταν άγνωστα σε μένα, χορεύαμε στη μέση του δρόμου, κάνοντας το δικό μας show, λες και δεν υπήρχε αύριο. Χορεύαμε όλοι τόσο δεμένα και κεφάτα, που απλά ξύπνησα με ένα χαμόγελο, μια ανανεωμένη όρεξη για ζωή!
Πάλι καλά δηλαδή, γιατί για τον επόμενο μήνα θα τη χρειαστώ αυτή τη δύναμη, για να προχωρήσω παρακάτω στη ζωή μου. Πέρα από αυτά, όμως, με έκανε να θυμηθώ μια επιθυμία μου που σκέφτομαι τον τελευταίο καιρό να ακολουθήσω: όχι μόνο να έρθω σε καλύτερη επαφή με το σώμα μου, αλλά ίσως και να το γυμνάσω έτσι ώστε να γίνω χορευτής!
Όνειρα και αναμνήσεις.. τι θα κάναμε χωρίς αυτά;
Καιρός είναι να βάλω τα δυνατά μου, να τελειώσω επιτέλους αυτόν τον αγώνα στον οποίο έχω μπλεχτεί. Τότε θα είμαι ελεύθερος να ακολουθήσω κάθε μου όνειρο, και θα το κάνω με κάθε τίμημα!

That's a promise =)