Allons voir un coucher de soleil..

Αισθάνομαι σαν να είμαι σε όνειρο. Δεν έχουν περάσει παρά 3ο λεπτά από τότε που ξύπνησα, και έχουν γίνει τόσο ωραία πράγματα. Και στην οικογένεια, και στους φίλους, και στα ερωτικά. Επιτέλους κατάφερα, μετά από πάρα πολύ καιρό να κοιμηθώ για 3 ώρες το απόγευμα. Μου έφυγε τόση συσσωρευμένη κούραση και αισθάνομαι πως έχω ανοίξει στα πάντα τώρα. Μπορώ να πιαστώ από παντού.

Ιf you want to get it all,
you can own what you choose,

Και μέσα σε αυτή την παραμυθένια ατμόσφαιρα που με περικλείει αυτή τη στιγμή, ακούω το τραγούδι που μου έστειλε μια φίλη μου. Μόνο να προσθέσει στη χαρά μου καταφέρνει. Μόνο να προσθέσει. Χθες το βράδυ ήμουν μαζί με την παρέα μου, στην οποία είχα τη τύχη να γίνω μέλος αυτό το καλοκαίρι, και βλέπαμε απλά ταινία. Κάτι τέτοιες στιγμές, όμως, καταλαβαίνω πόσα σημαίνουν για εμένα. Σίγουρα δε θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα χωρίς την παρουσία τους στη ζωή. Μαρία, Δημήτρη, Ιάσονα... τι να πω για εσάς;

but you want to live a lie,
and love what you lose.

Δε ζω πλέον σε ένα όνειρο. Ζω τη ζωή μου. Μπορεί από αύριο να πρέπει να γυρίσω στο διάβασμα το πολύ για τις πανελλαδικές. Αλλα τουλάχιστον θα έχω αυτή την γεύση ευτυχίας στα χείλη. Αυτή την ανάμνηση.

Αλλα δε θα επαναπαυτώ εκεί. Θα την ξαναζήσω αυτή τη στίγμη. Το υπόσχομαι στον εαυτό μου. And that's a promise...

That's a promise!