Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Κ. Σ.

Είσαι το μόνο άτομο με το οποίο έχω καταφέρει ποτέ να συνδεθώ τόσο πολύ. Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να σου πω, αλλά και τόσο λίγες οι ευκαιρίες που μου δίνονται για να σου τα εκφράσω.

Είναι φανερό ότι ο καθένας μας ζει τελείως διαφορετική φάση στη ζωή του. Είναι εμφανές ότι ίσως δε καταλαβαίνω τις απαιτήσεις και τις σκέψεις που σε συνοδεύουν αυτήν την εποχή. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι αυτή ακριβώς η 'ασυνεννοησία μας κάνει να συνδεόμαστε με έναν μαγικό τρόπο. Τελείως απρόσμενα, με τρόπους που δε μπορώ να φανταστώ, θα βρίσκεσαι πάντα στη ζωή μου: είτε θα σε συναντήσω κατά τύχη στο δρόμο, περισσότερο από ότι έχω συναντήσει ποτέ τον οποιονδήποτε άλλον, είτε θα καταλήξουμε να είμαστε κάπου μαζί έξω.

Το χάδι σου.. Το χάδι σου είναι αυτό που με σκλαβώνει. Όταν με αγγίζεις χάνεται ολόκληρος ο κόσμος από γύρω μου. Υπάρχω μόνο εγώ και το χέρι σου, η προέκταση του εαυτού σου, η ζεστή σου ανάσα που μου υποδηλώνει ότι βρίσκεσαι εκεί και ότι δε πρόκειται ποτέ να φύγεις από δίπλα μου. Είναι μοναδικός στο να μου προσφέρεις ένα απίστευτο συναίσθημα ασφάλειας, στα χέρια σου έχεις την ικανότητα να με κάνεις να χάνω τον ίδιο μου τον εαυτό..

Με μπερδεύεις. Οι κινήσεις σου και τα συναισθήματά σου είναι κάτι που πραγματικά αδυνατώ να κατανοήσω. Είσαι από τα λίγα άτομα που με έχουν μπερδέψει τόσο πολύ σε ολόκληρη τη ζωή μου. Δε ξέρω, ίσως και να μπαίνει και το δικό μου συναίσθημα στη μέση, αν πραγματικά υπάρχει αυτό και δε παραμυθιάζω τον εαυτό μου..


Μία είναι η ουσία..
Και αυτή θα τη καταλάβεις μόνο μέσα από τα λόγια μου και τις πράξεις μου..
Θα περιμένω..(?)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου