Κυριακή σήμερα. Ο καιρός είναι απλά απίστευτος. Αυτός ο ήλιος με την δροσούλα ειλικρινά ανοίγει τη ψυχή. Είμαι μέσα στο σαλόνι μου, με ένα ζεστό ρόφημα. Γεύομαι. απλά κοιτάω τον ουρανό και τα ελάχιστα σύννεφα να χορεύουν. Βλέπω. Υπέροχη μουσική με ταξιδεύει σε μέρη μακρινά, ακούω ΝΑΜΑ και τα συναισθήματα που προκαλλούν απλά δε μπορούν να ειπωθούν με λόγια. Ακούω.
Σήμερα τους αγαπάω όλους. Σήμερα η διάθεσή μου δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Μπορεί να έχω μπροστά μου μια δύσκολη μέρα, μα πολύ απλά δε με νοιάζει. Θα προσπαθήσω να τη βγάλω με ένα χαμόγελο πάλι.
Τώρα ακούω Ριφιφί. Δε ξέρω τι με έχει πίασει σήμερα, αλλά αναπολώ περασμένες και ξεχασμένες μελωδίες. Είναι υπέροχες οι άτιμες. Είναι τόσο δυνατές και τόσο αληθινές.
Θεοδοσία Τσάτσου. Τα λόγια είναι περιττά!
Διαβάζω και το blog ενός φίλου μου http://plasticfeathers.wordpress.com/
Είναι απλά υπέροχο αυτό το πρωινό.. =)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου