Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Καλοκαίρι επιτέλους

Ένα από τα ωραιότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις σε αυτή την πόλη, είναι να πάρεις μια χούφτα καλούς φίλους, και με το που ανοίξει ο καιρός και βγει ο πασχαλινός ήλιος, να πάτε όλοι μαζί σε ένα ουζερί στα Εξάρχεια, να την αράξετε και να τσιμπολογάτε και να γελάτε με τις ώρες.. Γυρίζεις σπίτι σου και, πέραν της ζαλάδας που έχεις από το ούζο, αισθάνεσαι ολοκληρωμένος.. 


Αυτή η ζεστή ανθρώπινη επαφή, σε συνδιασμό με τον απίθανο καιρό, σε κάνει να νιώθεις πως τίποτα δεν σε κρατάει πίσω, πως τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά. Έτσι και σήμερα, μίλησα με την κοπέλα του αδερφού μου, μια υπέροχη παρουσία, και μιλήσαμε για πράγματα που ποτέ δεν είχα σκεφτεί πως θα συζήταγα, ούτε καν θα ανέφερα μαζί της.. Και κοίτα να δεις, που όχι μόνο αυτά αναφερθήκανε, αλλά στην τελική μας έκαναν να νιώσουμε πως μοιραστήκαμε μια στιγμή που μας ενώνει παραπάνω.. 


Δεν έχουμε λόγο να κρυβόμαστε. Άμα κρύβεις ακόμα και από τους πιο κοντινούς σου ανθρώπους τον αληθινό εαυτό σου, πότε θα τον αφήσεις ελεύθερο; Καταλήγεις να μην είσαι ειλικρινής ούτε καν με εσένα τον ίδιο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου