Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Φαντάσματα από το παρελθόν.


Απίστευτες οι ιστορίες που σου λένε οι φωτογραφίες. Τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις που περικλείουν.
Δε ξέρω τον λόγο, αλλά τις τελευταίες ώρες κάθομαι και χαζεύω φωτογραφίες στο FB. Παλιές φωτογραφίες που είχα ανεβάσει ή φίλων μου. Φωτογραφίες από τις αρχές κυρίως του 2008. Κοντεύουν 3 χρόνια από τότε και μου φαίνεται απίστευτο το πόσα πράγματα έχουν αλλάξει: πως πράγματα που κάποτε θεωρούσαμε δεδομένα έχουν χαθεί, οι στόχοι της ζωής μας έχουν διαμορφωθεί βάσει καινούργιων δεδομένων, οι παρέες μας κλπ..
Ένα πράγμα, όμως, με έχει προβληματίσει περισσότερο από όλα.. Αυτό είναι τα άτομα τα οποία πρόλαβα να αγαπήσω και να χάσω από τη ζωή μου αυτό το διάστημα. Θα μου πεις, είναι οι συνθήκες: τέλος το σχολείο στο οποίο βρισκόμασταν κάθε μέρα, πλέον ο καθένας σπουδάζει σε άλλη σχολή/πόλη/χώρα και είναι λογικό ως ένα βαθμό να χαθούμε. Αλλά δε με στενοχωρεί το γεγονός ότι δεν έχουμε την καθημερινή επαφή που είχαμε κάποτε, παρά το πόσο μου λείπουν κάποια άτομα που δεν θέλω να φύγουν από τη ζωή μου. Οι στιγμές που έχουμε ζήσει είναι τόσο όμορφες, που δε μπορώ να σκεφτώ το παραμικρό αρνητικό σχετικά με αυτούς. Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι πόσο θα ήθελα να συνεχίσουμε να έχουμε έστω μια σποραδική επαφή, έναν καφέ που και που, να μάθω τα νέα τους και αν θέλουν να τους πω και εγώ τα δικά μου! Τι να πει κανείς....
Πόσο γρήγορα προχωράει ο χρόνος, πόρο γρήγορα αλλάζουμε, πόσο εύκολα χάνουμε τα πάντα. Δεν λέω, πολλά καινούργια και καλά πράγματα έχουν προκύψει όλο αυτό το διάστημα, αλλά το να βλέπεις πως χάνεις άτομα από τη ζωή σου είναι ό,τι χειρότερο..
Έχω γράψει και παλαιότερα σχετικά με τις φωτογραφίες και τη λήθη.. Γι' αυτό και θα κλείσω με κάτι που είχα γράψει τότε:
[...]η φωτογραφία στην ουσία αποτελεί την παρουσία μιας απουσίας, προβάλλει ένα παρελθόν και κάποιες καταστάσεις οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα δε πρόκειται να επαναληφθούν ποτέ ξανά, ακριβώς επειδή ανήκουν στο παρελθόν. Έχουν πεθάνει, έχουν σβήσει, και ζουν απλά στη μνήμη μας και σε μια φωτογραφία. Γι' αυτό άλλωστε και αρκετοί άνθρωποι δε θέλουν να έχουν κοντά τους φωτογραφίες, "απομεινάρια του παρελθόντος"... Είναι χρήσιμο, όμως, να θυμάσαι το παρελθόν σου. Αυτό καθορίζει το τι είσαι σήμερα και τι θα γίνεις στο μέλλον. Αυτό υπαγορεύει τις πράξεις σου και την εξέλιξή σου, ίσως όχι σε απόλυτο βαθμό, αλλά σίγουρα η συμβολή του είναι πολύ σημαντική![...]

2 σχόλια:

  1. Οι φωτογραφίες είναι δίκοπο μαχαίρι, ειδικά ατόμων που δεν τα έχεις πλέον στη ζωή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με μιά φωτογραφία μπορείς να ταξιδέψεις σε μέρη που δεν πρόκειται να πάς ποτέ, να γυρίσεις σε στιγμές που δεν θα ξαναζήσεις ποτέ αλλά και που δεν θα ξεχάσεις ποτέ...
    Οι φωτογραφίες θα μπορούσαμε να πούμε πως "αποθηκεύουν" με το καλύτερο δυνατό τρόπο τα συναισθήματά μας και τα διατηρούν φρέσκα και ζωντανά.
    Ωραίο post !

    ΑπάντησηΔιαγραφή