I'd rather be anything but ordinary please.

*πάνω που είπα να κάνω μια προσπάθεια...να περιμένω...έμαθα κάτι και...καταλαβαίνεις τα υπόλοιπα...

*με ποιόν έχει σχέση;

*με έναν:)

*και τι έμαθες γι’ αυτόν τον ‘έναν’;

*ότι είναι αλλού...

*πώς το εννοείς αυτό;

*απλά δεν είναι και το καλύτερο μου να μιλάω γι'αυτόν τώρα...απλά μου άρεσε πραγματικά πολύ...ξέρεις, είμαι bi...αλλά δεν μ'αρέσουν πια τόσο τα αγόρια...αλλά αυτός...wow:)...απλά απ'ότι έμαθα θέλει άλλη και 'ντάξει...φυσικά και δεν θα κάνω τίποτα γι'αυτό, δεν έχω κουράγιο να προσπαθώ να του δείξω τίποτα ειδικά τώρα πια, οπότε απλά θα συμβιβαστώ:)

*κοίτα, ένα έχω να σου πώ. Άμα αυτός που λες πιστεύεις ειλικρινά ότι είναι κάτι το μοναδικός κάτι το οποίο περίμενες πολύ καιρό κλπ, μη το αφήσεις να κυλήσει έτσι, να φύγει πριν το καταλάβεις.. Και αυτό το «έμαθα ότι θέλει κάποια άλλη» δε ξέρεις αν και κατά πόσο ισχύει, αφού δε το άκουσες από τον ίδιο αλλά από κάποιον άλλον/η.. Και πίστεψε με, αν πραγματικά αξίζει, δε χρειάζεται να προσπαθείς να του δείξεις τίποτα.. Απλά να είσαι ο εαυτός σου! Και προφανώς, όχι συμβιβασμός..

*το ότι θέλει άλλη είναι σίγουρο, δεν είναι αυτό το θέμα...δεν θέλω να τον βάζω στην διαδικασία να σκεφτεί έστω και για λίγο ποια να διαλέξει...είτε διαλέξει εμένα είτε την άλλη...
*όπως θα ήταν απαίσιο για 'μένα αυτό έτσι θα είναι και γι'αυτόν...

*Κάνει ό,τι εσύ θεωρείς καλύτερο. Και πάνω σε αυτό που είπες, μία είναι η απάντηση:
*"Αν η ζωή είναι σταυρόλεξο, τότε τα άσπρα τετραγωνάκια είναι τα πράγματα που μας λείπουν, τα κενά μας. Προσπαθείς να τα συμπληρώσεις όσο πιο γρήγορα μπορείς. Αλλά πώς ξέρεις αν έδωσες τη σωστή απάντηση; "

*:)προφανώς το μαθαίνεις από το αποτέλεσμα...

*Και άμα γράφεις ανεξίτηλα;

*την γάμησες:)

*that's the whole point

*δηλαδή..?

*Άμα γράφεις στο σταυρόλεξο της ζωής με ανεξίτηλο μελάνι, δε θα μπορέσεις ποτέ να διορθώσεις τα λάθη σου. Μόνο να γράψεις από πάνω τους κάτι πιο μεγάλο, κάτι πιο έντονο, με την ελπίδα να μη μπορούν να διαβαστούν τα από κάτω γράμματα από κανέναν.. Ούτε καν από εσένα τον ίδιο, αν και πάντα θα ξέρεις τι είχες γράψει εκεί κάποτε…

*καλά όλα αυτά που λες και σωστά...αλλά άμα έχεις ήδη πληγωθεί πολύ χειρότερα και δεν έχεις το ψυχικό κουράγιο για να το ξαναπεράσεις..?

*Έχω μάθει να ευχαριστιέμαι την πτώση.. Γιατί δε ξέρεις άμα θα καταλήξεις στα μαλακά ή στα σκληρά.. Είναι ένα ρίσκο που πρέπει να πάρεις. Γιατί, άλλωστε, ένα ρίσκο είναι ολόκληρη η ζωή..

*το έχω καταλάβει πολύ καλά αυτό...

*Αφού δε μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το :)

*αυτό θα προσπαθήσω να κάνω...θα δείξει:)...σ'ευχαριστώ...

*Εγώ σε ευχαριστώ.