06.08.09... Άλλαξα;

Εντυπωσιάζομαι από το πώς μπορείς να δεις τον εαυτό σου να αλλάζει, ακόμα και σε διάστημα λίγων μηνών. Σήμερα μπήκα σε μια διαδικασία να σιγυρίσω το αχούρι που ονομάζω δωμάτιό μου, και έτυχε και βρήκα ένα κείμενο που είχα γράψει πριν από 5 μήνες περίπου... Ένα απόσπασμά του:

«Δεν είναι περίεργο που ΌΛΑ μοιάζουν τόσο ίδια; Όλα σε οδηγούν σε ίδιες καταστάσεις, συμπεράσματα και σκέψεις. Πρέπει, όμως, να μπεις σε μαι να διαδικασία να βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά... Άλλωστε, από τα λάθη σου μαθαίνεις..
Δεν είναι και τόσο εύκολο όμως. Μπορεί να φτάσεις σε σημείο να αμφισβητήσεις ακόμα και αυτά που έχεις δίπλα σου, να αδιαφορείς παντελώς γι' αυτά. Μεγάλο Λάθος. Είναι απίστευτο πάντως πώς οι αποφάσεις άλλων μπορούν να επηρεάσουν τόσο πολύ τη ζωή σου, ακόμα και τον ίδιο σου τον εαυτό. Οι αποφάσεις τους, που συχνά λαμβάνονται εν αγνοία σου, έχουν στη τελική άμεση σχέση με εσένα. Ακόμα περισσότερο, αν ο άλλος δεν έχει ξεκαθαρίσει το μυαλό του και τη θέση του για ότι αφορά εσένα, πώς υποτίθεται ότι πρέπει να αντιδράσεις; Τι να κάνεις ακριβώς; Τι να αρχίσεις να δέχεσαι σα δεδομένο, και τι μπορεί να αλλάξει;
Είναι κάποια ζητήματα στα οποία φαντάζεις τόσο αδύναμος, σα να μη μπορείς να λάβεις καμία απόφαση από μόνος σου, όσο και να εμπλέκεσαι. Γιατί απλά, έτσι είμαστε...Γιατί έτσι ΕΙΜΑΙ. γαμώτο.. Ενδιαφέρομαι υπερβολικά πολύ, προσπαθώντας πάντα να είμαι ο δυνατός, ο βράχος, καταλήγοντας όμως εγώ πάντα να περιμένω από τους άλλους κάποια απάντηση. Αν είναι ποτέ δυνατόν..

Έχει και πανσέληνο αύριο, τι ωραία που θα είναι.. Που θα ήταν...Γιατί μπαίνω πάντα στη διαδικασία να σκέφτομαι έτσι; ΕΙΣΑΙ ΥΠΈΡΟΧΟ ΠΛΆΣΜΑ, ΠΆΡ'ΤΟ ΑΠΌΦΑΣΗ!

Τι να πει κανείς... Το θέμα στη τελική είναι ένα: να μη βλέπεις τα πράγματα μονόπλευρα. Και μη σκέφτεσαι μόνο αυτό. Είδα πως με το που συνειδητοποίησα κάτι άλλο πώς αισθάνθηκα.. Ήταν ωραία και το ξέρεις. Άρα γιατί να μη το διατηρήσεις έτσι; Μην είσαι τόσο βλάκας πια, απλά δε το αξίζει. Άμα κολλάς σε κάτι τέτοια, ξέρεις τι ακολουθεί πάντα. ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΑΞΊΖΕΙ.
Οπότε ένα είναι το συμπέρασμα, και το ξέρεις πολύ καλά ποιο είναι αυτό, το θέμα είναι να μη το ξεχνάς. Ειδικά όταν πρόκειται για κάτι τέτοια ζητήματα.. Εντάξει;
Μια απόφαση είναι όλα... Τόσο απλά..

Ακόμα και αν φτάσεις στον πάτο,
είναι καλύτερο να το κάνεις με μουσική»

Και να που το διάβασα μετά από τόσο καιρό. Ειλικρινά τα περισσότερα από αυτά που έγραψα ακόμα τα σκέφτομαι. Άλλα τα είχα ξεχάσει. Είναι καλό να γυρνάς που και που στο παρελθόν, αρκεί να μη κολλάς εκεί. Καιροφυλακτούν πολλές παγίδες, ειδικά άμα την είχες πατήσει ξανά.. Το παρελθόν, όμως, πάντα βρίσκει τρόπους να επιστρέψει σε εσένα και να σου κάνει άνω κάτω τη ζωή.. Το κατάλαβα από πρώτο χέρι χθες..
Ξέρεις κάτι; Δε θα άλλαζα τίποτα από ό,τι είχα κάνει και σκεφτεί παλιά. Και ξέρεις γιατί; Γιατί όλα αυτά με κάνουν αυτόν που είμαι σήμερα, με διαμορφώνουν όπως είχα γράψει και παλαιότερα...

Δε θέλω να τελειώσω αυτό το post, ούτε και ξέρω πως... Το αφήνω σε εσένα αυτό ;)