Kindness of Stangers

Χθές το βράδυ, πριν από λίγο βασικά, πέρασα μια ιδιαίτερη νύχτα, καθώς εκεί που περίμενα το λεωφορείο έρχεται και μου μιλάει μια κοπέλα, η Σοφία. Η Σοφία ήταν από τον Πειραιά, και είχε χαθεί: δεν ήξερε ούτε πού ήταν, ούτε πως να πάει εκεί που έπρεπε. Δεν είχε καθόλου λεφτά πάνω της και έτρεμε από την αγωνία της. Μετά από μιάμιση ώρα συνεννοήσεων, διακανονισμών κλπ είχα μάθει τα περισσότερα πράγματα για τη ζωή της, τα οποία σας διαβεβαιώ πως δεν ήταν καθόλου ευχάριστα, παρόλο το νεαρό της ηλικίας της -17! Αυτή τη στιγμή που μιλάμε (5:09), είναι στο τμήμα και περιμένει την μητέρα της να έρθει να την πάρει, πράγμα καλό γιατί θα γυρίσει σπίτι της, αλλά και πολύ κακό για πολλούς περισσότερους λόγους..

Πριν χωρίσουν οι δρόμοι μας, προσπάθησα να την κάνω να καταλάβει γιατί πρέπει να βάλει κάποια πράγματα στη ζωή της σε μια σωστή ρότα, και ελπίζω πως όντως τα κατάλαβε..

Όπου και να είσαι, ό,τι και να κάνεις, να θυμάσαι την υπόσχεση που μου έδωσες: να καθαρίσεις την ζωή σου από τις επιλογές σου που την βαραίνουν. Και θα το δεις, που κάποτε θα χαίρεσαι τον ήλιο που με τις αχτίνες του θα ζεσταίνει το δέρμα σου... Καληνύχτα, και καλό κουράγιο..

Αφιερωμένο....

Ήταν όνειρο κακό, εφιαλτικό
μα πέρασε κι αυτό
Κάπνισε μια ρουφηξιά,
πιες μια γουλιά νεράκι δροσερό

Κοίτα που άναψα το φως
ο κόσμος πως
είναι απλός και φωτεινός
και κανείς δεν είν' εδώ
μονάχα εγώ
που πάντα θα 'μια εδώ
εγώ που σ αγαπώ

Σώπα ησύχασε πια
έχεις περάσει πολλά
Νάνι και όνειρα γλυκά
χρωματιστά
όνειρα ζαχαρωτά

ήταν όνειρο κακό εφιαλτικό
μα πέρασε κι αυτό
κάπνισε μια ρουφηξιά,
πιες μια γουλιά
νεράκι δροσερό

Κοίτα που άναψα το φως
ο κόσμος πώς
είναι απλός και φωτεινός
Οι στιγμές οι σκοτεινές
γίνανε δες
κουρέλια και σκιές
Και μάσκες παιδικές

Σώπα ησύχασε πια
όλα θα πάνε καλά
Νάνι και όνειρα γλυκά
χρωματιστά
όνειρα ζαχαρωτά..