Η ακόλουθη ανάρτηση προέρχεται από το το blog ενός φίλου μου, ο οποίος έχει ειλικρινά ταλέντο όχι μόνο να περιγράφει εικόνες, αλλά και να σε κάνει να τις βλέπεις με τα δικά του μάτια... Ακολουθεί ένα κείμενο που με συγκίνησε πολύ, γι' αυτό και το μεταφέρω ανέπαφο...Κοιτώ έξω από το παράθυρό μου και βλέπω τον κόσμο .
Βλέπω έναν πολύχρωμο υπέροχο κόσμο . Βλέπω έναν κόσμο Γκρι με ψηλές πολυκατοικίες στοιβαγμένους ανθρώπους χωρίς χαμόγελο που γκρινιάζουν με το παραμικρό . Βλέπω μια Αθήνα αρρωστιάρα με εγκληματίες και με πρεζάκια . Με εκμεταλλευτές και άστεγους . Έ ! εδώ υπάρχει χρώμα .
Ένας άστεγος επιλέγει να μην φάει το λιγοστό φαΐ που βρήκε για να το δώσει σε έναν άλλο φίλο του ,άστεγο και αυτόν τετράποδο και αυτή η φορά . Αναφέρομαι σ έναν σκυλάκο που και αυτός έχασε το σπίτι του από κάποιο ατυχές συμβάν . Έλεγα για τον άστεγο . είναι όμορφο μέσα σε μία γκρίζα πόλη να βλέπεις κάποιον να φέρεται με αλτρουισμό . Συνεχίζω να ατενίζω τον κόσμο από το παράθυρό μου .
Το χρώμα σιγά σιγά γίνεται κόκκινο , το ελαφρύ και μεθυστικό άρωμα του έρωτα πλανάται στον αέρα . Εδώ κι εκεί ζευγάρια ανακαλύπτουν το λόγο να βλέπει κανείς ένα κόκκινο λουλούδι μέσα σε μία γκρίζα πόλη , και με αυτό τον τρόπο η πόλη να γίνεται όλο και πιο κόκκινη . Έπ! Τι είναι αυτό .
Μερικά ροζ και γαλάζια σύννεφα ξεπροβάλλουν από κάποιες γωνιές και χρωματίζουν τον βρώμικο ουρανό . Σύννεφα γεμάτα όνειρα . Λαμπρά όνειρα από όσους τολμούν να ονειρεύονται για όσους τολμούν να ονειρεύονται σε έναν καιρό που άγνωστοι καταχρώνται άσυλα και η οικονομία κυβερνά . Όνειρα τα οποία είναι απαλλαγμένα από όσους εκμεταλλεύονται τον λαό ή και όσους εκμεταλλεύονται ή παραμυθιάζουν εραστές .
Ξέρεις οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει περίπλοκες πλέον . Δεν αποζητούμε πια το απλό , το αθώο , το ειλικρινές . Επηρεαζόμαστε από τα παραμύθια της γιαγιάς . Θυμάμαι που η γιαγιά μου με ταχτάριζε στα πόδια της και μου έλεγε ιστορίες , ιστορίες για πράγματα μεγάλα . Τώρα όμως η γιαγιά πέθανε , κι εγώ αποζητώ το παραμύθι , το ψέμα . τα μεγάλα λόγια που προσπαθούν να πιστέψω . Τα πιστεύω όμως ? Η γιαγιά έκανε καλή δουλειά . Με έμαθε να βλέπω την αλήθεια . Αλήθεια ε; πάνω στην ώρα το βλέμμα μου πέφτει σε μία παιδική χαρά . Να καθαρά μυαλά ! να βλέμματα γεμάτα αλήθεια .
Νύχτωσε . Υψώνω το βλέμμα μου στον έναστρο ουρανό . Μόλις έπεσε ένα αστέρι μ κλείνω τα μάτια μου και κάνω μια ευχή καθώς πίνω μια γουλιά κρασί . Σε λίγο θα ξημερώσει μια νέα μέρα . Είναι όμορφος ο κόσμος εκεί έξω …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου