Μια μέρα υπέρ την ελευθερίας όλων!

Ειλικρινά μπράβο στα παιδιά γι'αυτή τους την πρωτοβουλία!

You Are Alone (2005)

Μια από τις πιο έντονες και αληθινές ταινίες που έχω δει ποτέ μου. Ένας άντρας που έχει χάσει τη γυναίκα του και έχει μείνει μόνος του στον κόσμο. Μια 18χρονη έφηβη που για να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της ζωής της (οικογένεια, σχολείο) καταφεύγει στην πορνεία, όπου αισθάνεται πως την αντιμετωπίζουν με σεβασμό οι εκάστοτε πελάτες της. Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο: είναι μόνοι και το ξέρουν. Τι συμβαίνει όταν συναντιούνται και έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν, σα να ήταν η τελευταία φορά που μιλούν σε κάποιον; Αναφέρονται στις πιο μεγαλες αλήθειες της ζωής που μας απασχολούν όλους: τον έρωτα, τον θάνατο, τη μεταξύ τους απόσταση και πως αυτή συχνά γεφυρώνεται. Το μόνο όπλο που έχουμε στη διάθεσή μας δεν είναι παρά οι φαντασιώσεις μας…

Στην πραγματικότητα, υπάρχει η πιθανότητα οι φαντασιώσεις μας να μην αντικατοπτρίζουν στην αλήθεια τον πραγματικό μας εαυτό. Ή τουλάχιστον, οι σκέψεις αυτές που θεωρούμε ως φαντασιώσεις μας. Τι θα συνέβαινε αν είχαμε δίπλα μας έναν άνθρωπο στον οποίο μπορούσαμε να εμπιστευτούμε οποιαδήποτε πτυχή του εαυτού μας, ακόμα και αυτές που δεν έχουμε (ή δεν θέλουμε να το κάνουμε) ανακαλύψει ακόμα. Θα μας άρεσε; Θα νιώθαμε επιτέλους πραγματικά ευτυχισμένοι; Ή θα τρομάζαμε από τις σκέψεις μας, τις ορέξεις μας και όλα αυτά που κρύβουμε μέσα μας; Δεδομένου ότι ζούμε σε μια κοινωνία με πολλούς ακόμα ανθρώπους, πολλές από τις πτυχές αυτές αναγκαστικά καλουπώνονται ή παραμερίζονται, καθώς τις βάζουμε κάτω από το χαλάκι, και αυτό γιατί η ομαλή κοινωνικοποίηση έχει βαρύ τίμημα: κανείς δεν θέλει να μείνει απ’ έξω, και έτσι κανείς δεν παραδέχεται ότι ο καθένας μας είναι πραγματικά διαφορετικούς από τους γύρω του σε όλους τους τομείς. Και αυτό στο όνομα της κοινωνίας-ομάδας στην οποία ανήκουμε.

Σκέψου, όμως, με έναν μαγικό τρόπο, μια μέρα και για μονάχα μια μέρα, όλοι να αφήναμε πίσω αναστολές, στερεότυπα, καθωσπρεπισμούς και όλα τα συναφή.. Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Τι θα συνέβαινε; Καταστροφή ή απελευθέρωση; Θα καταλαβαίναμε πως όλα αυτά που αποτελούν τα καθημερινά προβλήματα και άγχη μας στην ουσία τους είναι ασήμαντα, ή θα καταλήγαμε όλοι να τρώμε τα σωθικά του άλλου, και αυτό γιατί για εκείνη την ημέρα είναι 10000% out και κατά συνέπεια ευάλωτος;

Μάλλον ποτέ δε θα μάθουμε την απάντηση..